In Defense of Our Dreams

Witam jeśli ktoś tu jeszcze zagląda. Przyznaje się bez bicia nie miałam ani czasu ani ochoty tutaj pisać. Nie wiem, tak jakoś wyszło. Obecnie mam jeden wielki 'grajdołek' w głowie. Milion myśli na sekundę i kiedy wydaje mi się że już wiem o co i chodzi i czego chce, nagle wszystko pryska i znowu nic nie wiem. Sama dokładnie nie wiem co siedzi w mojej głowie ale strasznie mnie to męczy ale nie wiem jak sobie z tym poradzic.

Co więcej u mnie? Jedna z najważniejszych info. Widziałam Jareda Leto w Londynie na premierze Dallas Buyers Club 29 stycznia. Wszystko było takie nie realne i miałam wrażenie że za chcwilę się obudzę. Ale od poczatku! Wyszperałam w necie info, że premiera, że Leto, że Matthew i że w Londynie. Grzech nie spróbowac. Szybka wiadomość do M i jest idziemy razem. Premiera wypadała w środę o 6 po południu więc musiałam poprosić hostkę o wolne. Zgodziła się. Razem odebrałyśmy Z ze szkoły i H podrzuciłam mnie na dworzec. O 2 byłam już w Green Parku i czekałam na M. Jest. Biegem pod kino, cobyśmy miały dobre miejsce. Było już kilkunastu fanów, wiec i my sutawiłysmy się w kolejce. Pogoda była okropna, cały dzień była mżawka i było zimno. Ale mi to było obojętne w tej chwili. Najważnejsze było dla mnie spotkanie Jareda. Strasznie nam się dłużyło, było coraz zimniej i ciemniej. Około 5 zaczęli rozkładac barierki i przeszłyśmy na drugą stronę ulicy, miejsca tuż przy barierkach. Czy może być coś lepszego. Około godziny zaczęło robić się trochę bardziej tłoczno. Byłam coraz bardziej pojarana tym wszystkim, nie przeszkadzał mi deszcz ani wiatr. Rozmawiałysmy z ochroniarzami i tak dla żartu zapytałyśmy czy nie ma przypadkiem wolnych biletów na premierę. Powiedział że niestety, więc dałyśmy sobie spokój i czekałyśmy. Około 7, tak wiem gwiazdy zawsze się spóźniają, podszedł do nas inny starszy ochroniarz O; Why are you here girls? J; To see Jared ofcourse. ;) tylko wywrócił oczami. O: Would you like to see the movie? J(do siebie) WTF ? Of course! We would love to! Ochrroniaż ciężko wzdychnął i mówi do drugiego: I don't usually do things like that. But I'm grandfather too. So here you go girls ! I teraz wyobraźcie sobie co działo się w mojej głowie. Ja z Jaredem Leto, z tym Jaredem w tym  samym pomieszceniue. Good God ! Stoje jak wryta z tymi biletami i pytam się gościa : Are u serious? O: I don't have time to make a joke in this job. This ways girls. To idziemy, serce mi waliło jak szalone, jak przed randką albo coś w ten deseń ;). No i wesłyśmy do kina po czerwonym dywanie. Jak jakieś super stars :) I w takich momentach wiesz że warto mieć marzenia! I zajełyśmy miejsca po około 15 minutach na scene wchodzi dyrektor teatru i zapowiada : Ladies and Gentelman! Welcome Matthew McConaughey and Jared Leto. I mój świat zwalnia. Odwracam się do tyły i najpierw wchodzi Matthew a za nim mój Jared. Najpierw kapelusz potem Jared. I eksplozja szczęścia w mojej głowie, duszy i sercu. Wiem, że to brzmi jak fangirls ale nie, nie :) Wiedziałam, że on jest perfekcyjny ale, widząc go tak blisko, prawie że na wyciągniecie ręki. To było takie nie realne, nie prawdziwe. Nie z tej ziemi. Mam filmiki może uda mi się coś wgrać. Powiedzieli kilka słów i zyczyli miłego seansu. Ha dobre sobie. Jak ja mam spokojnie oglądać film w sali kinowej, kiedy wiem że kilka stopni niżej w holu będzie Jared udzielał wywiadów. Kiedy wychodził z sali, ja oczywiście odprowadziłam wzrokiem. Mój umysł nie ogarniał jego perfekcji i zajebistości - pomachał do nas i powiedział 'Don't talk. See you later' I póścił oczko. Normalnie czułam się znowu jakbym miała te 15-16 lat. !! I trochę się uspokoiłam i obejrzałam film, chociaż myślami byłam gdzie indziej. Oczywiśćie się pobeczałam. Polecam film jak najbardziej, trzeba zobaczyć. Jak bym z chcęcią zobaczyła go raz jeszcze ;) Po zakończeniu pokazu Jared and Matthew wrócili na scenie. Gdzie odpowidali na pytania. Sczerze mówiąc nie miałam pojecia o czym mówił Mathew bo byłam zajęta wpatrywaniem się w Jareda. Kiedy M mówił Jared wodził oczami po całej sali. Tak jakby skanował wszystkich po koleji. Samo to że patrzył w moim kierunku mnie onieśmielało, mimo że nie miałam pewności że patrzy akurat na mnie. Zapewne każdy widział lub słyszał o perfekcyjnym ombre hair Jareda. Tak są perfekcyjne. Nie umiem określic dokładnie tego uczucia, kiedy widzisz kogoś na żywo, kogoś kogo podziwiasz tylko przez szklany ekran i nagle jest tutaj w tym samym pomieszczeniu tak blisko. I tak go zeskanowałam od góry do dołu. Sposób w jaki poprawia swoje włosy albo jak siada, albo jak gestykuluje. O matko ! Nawet jak teraz o tym myśle to znowu poziom endorfin mi podskakuje na maxa. Dlatego teraz tak bardzo czekam na koncert Marsów w Rybniku i w sumie tylko tym żyje, każdy poranek to jeden dzień bliżej do kolejnego spotkania, do kolejnej niezapomnianej nocy w moim życiu. Nie musisz rozumieć, nie musisz popierać ważne że ja się jaram tym, że sprawia mi to frajdę. A i tak dla ścisłości co by nie było, że jaram się tylko jego wyglądem. Nie, jaram się tym co on robi, jaram się muzyką i jegą pasją i zaangażowaniem w to co robi. W to co Thirty Seconds to Mars robi dla fanów dla Echelon-u ! Muzyka do mnie przemawia jak najbardziej, dzieki niej odnajduje siebie i wierze, marzę i idę do przodu mimo wszystko.

PROVEHITO IN ALTUM

Co więcej u mnie, to w sumie nic. Mam do opieki dwóch chłopców teraz. Charlie i Zac. Pomału oswajam się z wiekszą listą obowiązków. Mimo, że trochę ciężko mi było przestawić się na wstawanie o 7 dzień w dzień to teraz daję radę, W końcu spanie do 11-12 a pobudka o 7 to ogromna różnica. Dlatego wcześniej każdą wolną chwilę w ciągu dnia, znaczy kiedy Z był w szkole poprostu przesypiałam. A teraz już jest ok. W ciągu tych 2-3 wolnych godzin czytam, spaceruję i robie wszystkie inne rzeczy. W weekendy spotykam się ze znajomymi, imprezuje jak mam ochotę i tak mi mija tutaj czas. Choć czuję, że czas na zmiany i to diametralne. Na razie jestem na etapie rozmyślania i odszukiwania siebie.

Skończyłam 21 lat. Miałam trochę dołą z tego powodu, ale doszłam do wniosku że wiek to tylko liczba.

Także jest ok. A najlepszym prezentem urodzinowym było zobacznie mojego guru na żywo czyt. Jared ;)

W niedziele byłam z S w Londynie. Pogoda była przepiękna i prawie 20 stopni. Pospacerowalyśmy wzdłuż Tamizy, I po drodze spotkałam drugą miłość mojego życia. W jednej z wielu uliczek usłyszałam znajoma piosenkę ale nie byłam pewna czy to ta o której myśle. I jest, chłopak z gitara i z głosem z nie z tej ziemi. Ja patrze w niego jak w obrazek, S mnie szturcha że troche siara, a ja w międyczasie mówię do niej że znowu się zakochałam <3. Jak się okazało ta piosenka to 'Get Lucky' której wprost nie moge strawić, działa mi na nerwy i nie ma opcji żebym sama z własnej woli sobię ją odtworzyła ale w Jego aranżacji to już zepełnie ina sprawa. Wylookałam go do razu na Twitterze, i tweetnełam :) Zaśpiewał jeszce 'Skinny Love' i jeszcze coś co znam ale nie mogę sobie przyponieć. Ahh! Zostałybysmy jeszcze dłużej, ale żołądki nam już skrecało z głodu wieć niestety musiałysmy iść. Poszłyśmy na lunch do tej samej restauracji blisko London Bridge w moje urodziny. Fajne miejsce, nie pamiętam nazwy niestety.

Dziś jest środa a ja tego posta pisze od poniedziałku. Bez komentarza.

Ja mam ciągle mentlik w głowie, czas goni a ja musze się w końcu zdecydować ! Czasami bycie dorosłym jest do du!!

To rude coś w prawym dolnym rogi to ja :) Ja z Jaredem <3

DREAM OUT LOUD !

Update 2014

Witajcie w 2014! Wiem, że już prawie połowa stycznia ale pisanie postów w ostatnim czasie nie było moim priorytetem. Ani ochoty nie miałam ani pomysłu co napisać. I tym samym złamałam jedno z moich noworocznych postanowień. A mianowicie częstsze i badziej regularne dodawanie postów. Ale mam nadzieję, ze teraz jakoś to pójdzie bo bd miała bardziej uregulowany tryb dnia, bo ostatnio to działało w cztery światy ale po kolei. 

Po pierwsze najważniejsze MAM BILET na MARSÓW ! Rybnik 22.06.2014 GOLDEN CIRCLE ! Już odliczam dni, hostka jeszcze nic nie wie, ale nie mam pewności, że pozostanę z tą rodzinką do tego czasu. Zobaczymy.

Święta w domu minęły mi bardzo szybko, jak zawsze zresztą. Chaos na lotnisku do Polski, nie wiadomo nic było co gdzie i jak. Multum ludzi, kolejka zaczynała się przy samym wejściu na hale odlotów. Super nie? Byłam jako ostatnia na pokładzie samolotu. Jeszcze chwila, a wołali by mnie po nazwisku albo po prostu pocałowałabym bramke. No ale udało się, szczęśliwie wylądowałam w Katowicach, mimo że latałam już kilka razy to nadal się boję. Brrr! Staram się zawsze spać ale nie zawsze się da. No ale. Czas leciał ja szalony zanim się zorientowałam był już 27 i trzeba było wracać. Ale muszę przyznać, że to był najtrudniejszy powrót do Londynu. Wróciłam w piątek, miałam babysitting. W sobotę wolne, ale  ze względu na brak jakiejkolwiek ochoty do życia cały dzień spędziłam w pokoju, oglądając łzawe filmy, jedząc czekoladę i rozmyślając co dalej. Szczerze mówiąc bardzo poważnie analizowałam powrót do domu. Plus mały zachowywał się dosyć dziwnie co ja niestety odbierałam bardzo emocjonalnie i było jak było. Ale po przeanalizowaniu za i przeciw doszłam do wniosku, że nie ma co i że zostaję ale muszę coś w swoim życiu zmienić. W niedziele w ramach przywitania mnie hostka zabrała nas na show do teatru na Kopciuszka. Świetna zabawa, jednym z wystepujących była gwiazda serialu Eastenders, którego potem odwiedziliśmy w garderobie- bo to znajomy hostki. Fajny facet i jak na swoje lata dobrze się trzyma. I potem już było lepiej, bo nowy tydzień powrót do obowiązków. Miałam niby pracować w sylwestra ale okazało się że nie muszę. Na moje nieszczęście wybrałam się z L i B na pokaz sztucznych ogni w centrum. Nigdy więcej, masa ludzi jak na pielgrzymce do Częstochowy tylko ci bardziej nie okrzesani plus między nimi matki z dziećmi w wózkach. Po prostu masakra, rozumiem że to Sylwester ale to chyba nie zbyt odpowiednie miejsce dla niemowląt i dzieci w wieku 3-4 lat. Masakra, dobrze że kupiłam szampana bo na zupełnie trzeźwo chyba bym tego nie ogarnęła. Byliśmy przy tamizie, póltora godziny czekania i 15 minut fajerwerków których i tak mało co było widać. Wszyscy z telefonami  w reku akurat to była ostatnia rzecz na jaką miałam ochotę. A powrót do domu tragedia, metra zablokowane totalnie, stacje pozamykane, Londyn wyglądał jak po wybuchu bomby. W domu byłam o 5, nie pytajcie jak mi się udało wrócić do domu. Także sywester w centrum nie polecam. Dzicz i swołocz! Okazało się że musiałam pracować w Nowy Rok bo hostak musiała siostrę na lotnisko odwieźć. Także rano miałam ochotę strzelić sobie w łeb. Zajebisty początek roku, nie ma co.  Na szczęście udało mi się zamienić babysiting z soboty na piątek i mogłąm się wyszaleć w klubie z Sari bo w końcu wróciła do Londynu. Byłyśmy w Roxy w Soho. Super miejsce i świetna muzyka. Do domu wróciłam o 7 chyba, i po południu przyszła do mnie L i oglądayśmy jakąś durną komedie bo nie miałam ani energii ani ochoty na nic innego. W poniedziałek poejchaliśmy z Z na Willow Farm i L z jej chłopkami. Świetne miejsce, można karmić zwierzęta i wiele innych atrakcji dla całych rodzin. Hostka zmieniła małemu szkołe. Teraz chodzi do Edgware, jest tam dłużej i to jest żydowska szkoła więc mały uczy się świąt i języka. Trochę więcej kłopotu dla mnie bo dalej i będe zabierać małego częsciej, bo codziennie, bo niedługo pojawi się nowy członek mojej host rodzinki i hostka nie bd w stanie zabierać do szkoły małego. Ale w sumie to ok, tylko musze znaleźć sobie jakieś zajęcie w międzyczasie kiedy mały jest w szkole. Bo nie muszę być w tym czasie w domu. Przynajmniej na razie. Także, skończyło się spanie do 11, niestety. No ale ;) Nie ma co się z tego powodu dołować. W sumie dzięki temu teraz tutaj piszę, bo siedzę w nero i trochę mi to pisanie nie idzie bo barista mnie rozprasza ;) Bedę tu częściej na pewno. W ostatni piątek wyskoczyłam z S do Roxy znowu. Trzeba się wyszaleć, za niedługo kończe 21 lat. Matko! Czas zapieprza jak szalony. Wróciłam do Collegu, zapisałam się na kolejny kurs. Dziś pierwsza lekcja i nowi uczniowie. Liczę na jakiś ludzi w moim wieku, bo V wróciła do domu i ja jestem jako jedyna najmłodsza, jak zwykle zresztą.

W niedzielę widziałam się z S w Watford,  i jakoś tak się zgadałyśmy o włosach i powiedziałam jej że zawsze chciałam się ufarbowac na rudo, ale nie miałam nigdy odwagi to mnie zaciągnęła do Bootsa i od niedzieli jestem ruda, nie wiem na jak długo ale zobaczymy ;) 

Oglądam ostatnio dużo filmów, między innymi obejrzałam dosyć często zachwalany przez dziewczyny na różnych portalach 3 Metry nad niebem. I muszę powiedzieć, że nie jest taki najgorszy i zakończenie co mnie zdziwiło, bez happy endu. Ale z tego co się zorientowałam to jest 2 i powstaje 3 część także zobaczymy. Widziałam też dokument o One Direction; This is us. Fajny nawet szalone chłopaki robią to co lubią, nie jestem może jakąś wielką fanką ani tym bardziej directioner ale cenię chłopaków za to co robią i jacy są bardziej niż pana Bimbera który zachowuję się jak rozkapryszony dzieciak ze zbyt wysokim ego. No ale :)

Tym razem znowu bez zdjęć, ale zapraszam na insta Instagram :)

A i najważniejsze, w niedziele w nocy było rozdanie Złotych Globów i zgadnijcie kto był jednym z laureatów! Jared Leto za film Dallas Buyers Club w kategorii najlepszy artysta drugoplanowy. Czekałam do 3 na ogłoszenie. Wiedziałam że wygra. Film w kinach w UK od 7 lutego. Będe napewno. :)

Zostawiam was z Jamesem <3

Miłego dnia :)

say something

Hejka! Witam z zamglonego Stanmore dzisiaj. Tak, znowu siedzę w Costa i czekam na małego. Dzis najchętniej to nie wychodziłabym wcale z łóżka, zimno, szaro i mgła jest tak gęsta, że nie widać gdzie się idzie. No ale co poradzić, jak mus to mus. Co u mnie nowego? W sumie to nic. Po za jedną 'łamiącą wiadomością' , ale o tym za chwilę. Zostały mi tylko 4 dni i lecę do domu. Mam nadzieję, że pogoda nie spłata mi żadnych figli i nie uziemi mi samolotu na kilka godzin i wszystko będzie ok. Jeszcze tylko jutro weekend i lecim.

W zeszłym tygodniu w piątek spotkałam się w końcu z S. W sobotę byłam w Watford z L a w niedzielę znowu z S. Do domu wracałam na piechotę, było stosunkowo ciepło a po za tym domy udekorowane są świątecznymi dekoracjami i lampkami, więc było na co popatrzeć. Coś mi nie idzie dzisiaj to pisanie, co chwilę coś usuwam i zmieniam. To chyba z nie wyspania. Kiedy rano zaprowadzam małego do przedszkola,  zawsze zostawiam wózek przed budynkiem i przypinam go do barierki. Dziś na przykład przypiełam samą zapnkę do barierki bez wózka. Dzień dobry, czekam na inne niespodziewajki dzisiaj. Dopiero 11 więc nic nie wiadomo. Hostka dzisiaj po za domem, wraca koło 4 i prawdopodobniej czeka mnie babysitting.

Od nowego roku szykuje mi się wiele zmian, i więcej pracy co wiąże się ze zmianą przedszkola dla małego, teraz będziemy dojeżdżać do Edgware i Zac będzie miał dłuższe zajęcia a ja więcej czasu, ale niestety wiąż się to z codziennym wstawaniem wcześnie co by tam dojechać. Będę musiała znaleźć sobie jakieś zajęcie, co robić w tym czasie. Na razie nie mogę jeszcze powiedzieć dlaczego te zmiany, ale nie długo będę mogła coś skrobnąć na ten temat. Może, nie co ureguluję swój dzień, bo jak na razie to ja funkcjonuje w cztery światy. Chodzę spać dosyć późno, wstaję późno. A jak muszę wstać wcześniej to pojawia się problem. Także może to i nawet lepiej.

Breaking News

Od rana we wtorek miałam jakieś dziwnie przeczucie, że coś się wydarzy. Wygooglowałam i mam. 30 SECONDS TO MARS w POLSCE w czerwcu. No zajebiście- przepraszam ale nie mogę inaczej tego wyrazić. Szukałam z M miejsca gdzie mogłybyśmy jechać na kolejny koncert, rozważałyśmy między innymi Francje Niemcy, Finlandię i Słowację. A tu na dzeń dobry świeżynka! Marsi w Rybniku. Lekka zdziwka, ze akurat tam ale ważne że będą. Już poprosiłam brata o zakup biletu ja niestety nie będę w stanie bo akurat będę leciała do domu. Wiem, że bilety rozejdą się szybko a ja mam chrapkę na Golden Circle mimo, że cena 229 zeta to na pewno będzie warto. Na VIP-a niestety mnie nie stać 699 złotych to kupa kasiory. Oby się udało, tak bardzo bym chciała być przy scenie. Także muszę powiadomić brata, żeby był gotowy od samego początku jak tylko wystawią bilety na sprzedaż. Kupa czasu do koncertu 22 czerwca 2014 ale ja już jestem podekscytowana jak nie wiem :) 

To na razie tyle miałam dodać jakieś zdjęcia ale nie zdąże bo zaraz lecę po małego. Wrzucam jeszcze piosenkę z tutułu posta, nie daję mi spokoju.

Może dopiszę coś wieczorem :) Miłego dnia :)

Srsly? December?

Hello Everyone!

To już grudzień, przepraszam za mój refleks szachisty ale nie miała czasu napisać tego posta wcześniej, mam kłopoty ze spaniem. Zamiast chodzić spać jak normalni ludzie o normalnej porze to ja spać chodziłam o 3. I w końcu wpadła kosa na kamień, w zeszłą środę miałam zacząć dopiero jak hostka wróci z małym z przedszkola, ale dostałam smsa którego nie słyszałam czy mogłaby przyjść wcześniej, sms-a dostałam koło 10 a wstałam o 12;30 i dostałam zawału. Napisałam H, że bardzo przepraszam, że nie słyszłałam, że dopiero wstałam i będę za 15 minut. Hości przywitali mnie salwą śmiechu, ale nie byli nie mili czy cos tylko się śmiali, że śpie jak 8-nastolatek ;) Zazwyczaj, to chyba by mój rekors, a spać poszłam wtedy o 10. Hurra, ale przynajmniej się wyspałam. No ale od początku. Dziś koczuję w Costa, wczoraj w Nero do 12 bo muszę małego odebrać ze szkoły, zrobiłam lekcje do szkoły to mogę coś skrobnąć. 

Zrobiłam w końcu pierwszy krok w stronę konta bankowego, umówiłam się na wizytę na jutro na 11. Pan w okienku przywitał mnie, zapytaniem Jak się masz po polsku oczywiście, jak miło :) Ale potem strzeliłm gafę, ciągle nie mogę zapamiętać czy jestem Ms czy Mrs. No To sobie wybrałam Mrs. Bez komentarza, muszę jutro się wytłumaczyć, że jednak nie jestem jeszcze mężatką. So embarassing ! No ale nic. Trudno.

Święta za pasem, za 12 dni będę o tej porze już w Polsce, nie wiem jeszcze w jaki sposób dostanę się do Kilec, bo nie mam zbyt dużo czasu żeby odebrać bagaż i złapać autobus na dworzec i stamtąd pociąg. Good luck with that! A jak nie zdążę to będę kombinować na około, bo do Kielc bezpośrednio z Wrocławia przez Katowice mam tylko jeden pociąg w ciągu dnia. Czyż to nie jest wspaniałe. Także, będzię trzeba spiąć pośladki i szukać pociągu z przesiadkami. Mam nadzieję, że uda mi się dotrzeć do domu jeszcze tego samego dnia. Co do prezentów mam pomysł, realizuję w sobotę i mam nadzieję że im się spodoba. Rok temu miałam ogromny problem z prezentami, w ogóle jestem do bani jeśli chodzi o robienie prezentów, zawsze się denerwuje, że albo się nie spodoba albo coś. 

Za 2 dni mija 1,5 roku jak już tu jestem. Szmat czasu, dużo w moim życiu się zmieniło w tym czasie. Były wzloty i upadki, ale uważam ten czas za najlepszy w moim życiu. Ludzi których tu poznałam, miejsca które zobaczyłam i wiele niezapomnianych wspomnień tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że to byłą najlepsza decyzja jaką podjęłam po maturze i nie żałuję niczego.

W ciągu ostatnich weekendów, robiłam świąteczne prezenty dla rodziny i spotkałam się z L czy z S. Ostatnio też przystopowałam z wyjściami. Nie chce mi się nigdzie chodzić w piątki wolę zostać domu, obejrzeć jakiś film ( ostatnio mam jakąś faze na stare polskie filmy ) i przy okazji zaoszczędzić trochę kasy, bo jej akurat teraz na wyjazd będę potrzebować. Konto w banku jest pierwszym krokiem do oszczędzania, mam nadzieję że wytrwam. Bo mam kilka planów. A poza tym już za niecałe 2 miesiące strzeli mi 21. Jestem taka stara.

A mój telefon to idiota, o ile można nadać mu cechy ludzkie. Zawiesza się, zmienia piosenki na takie jakie on chce a nie to co ja aktualnie chcę słuchać i szlag mnie chce trafić, jak się zdenerwuję to telefon skończy śmiercią tragiczną na ścianie, podłodze lub chodniku. Nie polecam XPeria J, chłam jak ich mało. na początku wszystko było świetnie, ale ostatnio cośmu biję i nawet przywrócenie ustawień osobistych nie pomogło. A telefon mam niecałe pół roku, słodko prawda?

Mam obsesję na punkcie Marsów, ale to chyba nie powinno nikogo dziwić. Nie mogę siędoczekać lutego kiedy to odbędzie się premiera najnowszego filmu z udziałem Jareda Dallas Buyers Club. :) 

Co tu więej wam napisać, zimno w UK ale śniegu na razie brak. Słońca też nie ma, co działa na mnie strasznie depresyjnie. Nie polecam wybierać się na Oxford Street, za dużo ludzi którzy łażą jak zombi i podnoszą mi ciśnienie na maxa. Do sklepów palca się nie da wbić, a co dopiero znaleźć coś i stanąć w kolejce. Ludzie poszaleli, szał zakupów świątecznych na maxa. Istna katorga. 

Dostałam próbkę perfum od H Alien od Thierrego Muglera i się zakochałam, cena nieco ostudziła mój zapał ale da się zrobić przy odpowiednim rozplanowaniu wydatków. Także pomysł na prezent pod choinkędla siebie mam, trochę egoistycznie co prawda no ale mi też od życia coś się należy.

Trzymajcie się ciepło w ten chłodny grudzień i do następnego postu.

XXX

Siostra opanowała painta/ level pro ;)

DREAM OUT LOUD 

XXX

DREAM OUT LOUD - THIRTY SECONDS TO MARS

A więc dokonało się! Wczoraj byłam na Marsie totalnie ! Jeszcze dziś jestem tym podekscytowana, jakbym pisała posta wczoraj po koncercie to wyglądał by tak : kdcdvcshlcjfhforkorjugfyujdbxsnx sioucovdbc kdoibfb, mniej więcej. Dlatego czekałam aż emocje trochę opadną. Zacznę od początku. Od sierpnia, czyli od dnia kiedy kupiłam bilet żyłam tylko tym koncertem. Tylko Mars i Mars. Ale spokojnie, bez żadnych paranoi. I tak czekałam od poniedziałku do poniedziałku. I w końcu ostatni tydzień na szczęście minął bardzo szybko, ale to też dlatego, że byłam bardzo zajęta bo chyba bym się nie doczekała. I tak nadeszła sobota 23 Listopada 2013 roku. Nie wspominając o tym, że nie mogłam w piątek zasnąć bo już mnie nosiło, ale jak się w końcu udało to spałam do 11, wcisnęłam w siebie tylko śniadanie i przez resztę dnia nie mogłam nic przełknąć. I tak z Moniką umówiłyśmy się na stacji North Greenwich o 5, byłam lekko przed to połaziłam, pooglądałam Arenę z daleka. I w końcu jest i Monika. I ruszamy w kierunku wejścia do o2. Mimo, że było zimno jak diabli nie odczuwało się tego tak bardzo bo nie było czasu przejmować się temperaturą. Arena przeogromna, nigdy nie miałam okazji wcześniej się tam wybrać wiec nie wiedziałyśmy co i jak. W środku pełno barów, kino i jakieś inne atrakcje. Wszędzie można było usłyszeć piosenki Marsów. Co jeszcze bardziej mnie nakręcało. Uderzyłyśmy do sklepu z marsowymi koszulkami i innymi akcesoriami. A że ja miałam w planach zrobić swoją własną koszulkę, ale niestety brak czasu. Więc kupiłam koszulkę, bransoletkę i cover na Oysterkę a co! Od razu, szukałyśmy jakiejś toalety co by się przebrać prawda?  Udało się. I do kolejki do wejścia. Otworzyły się równo o 18;30 i potem schodami do góry. Na wejście na Arenę czekałyśmy do 19 chyba. Wbijamy do środka, WOW wielkie to jak nie wiem. Udajemy się na nasze miejsce, i dopiero zdajemy sobie sprawę jak wysoko jesteśmy i jak stromo jest w dół. No ale nic jakoś się przyzwyczaiłyśmy, scenę też było widać. Ale po cichu mnie zżerała zazdrość od środka do stojących na płycie. Ale najważniejsze jest, że tam byłam. Został puszczony teledysk do piosenki Up In The Air, dało się wyczuć napięcie jak za każdym razem gdy pojawił się w nim Jared, Tomo Albo Shannon wszyscy darli japy, hello ty tylko teledysk.  Najpierw wystąpił supportujący ich zespół You Me At Six, chłopaki grali świetnie podniesli nieco atmosfere która i tak była dosyć gorąca. I muszę przyznać że też mają dobre piosenki, dobrej muzyki nigdy dość. No ale w głębi duszy czekałam aż skończą. I jest skończyli, no ale klops o przerwa na zmianę instrumentów, zrzucili czarne płachty z białą triadą po środku. Potem wyszło 2 akrobatów, którzy świecili latarkami w tłum, żeby zachęcić ich do krzyków i rozruszać nieco. Fala w takim wykonaniu wyglądała nieziemsko, nie da się opisać, i to jeszcze jak wszystko ogląda się z góry. Ciary. Potem puścili  ich najnowszy teledysk do City Of Angels, piskom i wrzaskom nie było końca. I jakoś koło 9 nagle zgasły światła i słychać nieziemski głos Jareda w piosence Birth. Pisk w arenie był niesamowity, po prostu szaleństwo. Nie da się w takim momencie zachować spokoju no nie da się. Jared siedział na górnym rusztowaniu ze światłami, ( nie mam zielonego pojęcia jak się to nazywa). Jared ubrany był w czarną peleryne z piórami. Zjechał na dół, ciągle śpiewając i hipnotyzując tłum. Swiatła wjechały na góre ukazała się triada i naglę czarne płachty spadły, ukazał się Tomo z gitarą i Shannon z perkusją. Matko myślałam że mi serce wyskoczy i kolejna piosenka Night Of the Hunter- jedna z moich ulubionych a mam ich wiele. Dobrze, że były telebimy, można było podziwiać jak Shannon szalał na perkusji. Głos Jareda, po prostu przeszywał na wylot, totalny chill nawet nie potrafię tego opisać. Bo tego chyba się nie da opisac to trzeba usłyszeć. Perfekcja! I po tej piosence, Jared kazał wszystkim podnieść tyłki i ' Jump and touch the sky'- nie rozumiem jak można było siedzieć. Wrzucę fimik jak będę umiała z moją ulubioną cześcią tej piosenki, gdzie niestety słychać moje fałsze, ale co lepsze słychać moje ulubione słowo jakie krzyczy Jared, na punkcie którego mam fioła 'Louder' chodzi mi o sposób w jaki on to wymawia, takie moje małe zboczenie. Potem dokładnie z tego wszystkiego nie pamiętam ale na pewno było, nie wiem czy w dobrej kolejności This is War i Search and Destroy i ogromne balony, zostały zrzucone na publiczność na płycie, potem End of all Days, City of Angels i tysiące świateł na trybunach - magia. Shannon zagrał na ksylofonie- chyba tak się ten instrumen nazywa. Pries of Varanasi- akrobaci. Wybaczcie jeśli coś pomylę ale stawiam, że potem było akustycznie Alibi i The kill. - I was melting ! Do or Die i Kings and Queens i chyba Jared się pożegnał wtedy włączyły się światła i ludzie zaczęli wychodzić, ale ja wiedziałam że to jeszcze nie koniec. Po chwili Jared wrócił i zaśpiewał Stay Rihanny- ciary totalne, glos perfekcja- naprawdę brak słów. Potem zaprosił 3 fanów na scenę, albo to było w czasie Alibi i The kill tak mi się wydaję. Tak i jeszcze zanim zaczął śpiewać to mieli zrobić zdjęcie, ale Shannon gdzieś zaginął i wszyscy zaczęli skandować Shannon! Shannon! ale niestety się nie pojawił, więc kazał im usiąść na scenie i zaśpiewał wtedy te dwie piosenki przy akopaniamencie gitary akustycznej i potem pojawił się Shannon i Tomo i pyk fota. Potem piosenka Closer to the Edge to której mam ogromny sentyment i dotychczas słyszałam ją tylko z komputera lub z telefonu i wtedy usłyszeć ja na żywo z gitarą perkusją i głosem Jareda to było istne szaleństwo. I ostatnia piosenka to Up In The Air. I po tym światła zgasły i już się nie zaświeciły. A i doznałam olśnienia, przypomniało mi się było jeszcze acoustic Attack i Hurricana. Plus jeszce wcześniej gdzieś koło Search and Destroy było A Call to Arms. Buuuuu ! Co ja bym dała, żeby wtedy tam na tej scenie z nimi być. Ale naprawdę, mimo że czasem życie kopie po dupie i wydaję się że wszystko jest do kitu to to co nam zostaje, to nasze marzenia i ich nam nikt nie odbierze. Pamiętam jak kiedyś obiecałam sobie, że będe na koncercie Marsów- i proszę bardzo dziś już jestem po koncercie. Dlatego DREAM OUT LOUD, bo wszystko jest możliwe. Wszystko! I dąż do celu, nie ważne jak trudno będzie. To jedno z najlepszych przeżyć w moim życiu, wiem że dla kogoś może to zabrzmieć głupio, że ja tak się tym cieszę. Ale na prawdę było to bardzo ważne wydarzenie. Muzyka Marsów ma to do siebie, że jest tak jakby uniwersalna i każde słowo, każdą piosenkę można odebrać w unikalny i osobisty sposób. Tak jakby opisuję nasze odczucia, i wpisuje się dokładnie w daną sytuacje. Kto słucha Marsów wie o czym mówię. I powiedziałam wczoraj do Moniki, że nie wiem na co mam teraz czekać, bo przez ostatnie kilka miesięcy to tylko wlaśnie 30 Seconds To Mars i to był mój priorytet, no ok teraz to święta ale co potem. Obiecałyśmy sobie, że na jednym koncercie, to się nieskończy i być może Skandynawia w marcu. Hmm kto wie, gdzie nas Marsi poniosą. I dopiero dzisiaj jak wstałam to do mnie dotarło, że to wydarzyło się na prawdę jak przeglądąłam nagrania i zdjęcia. Dziękuję losowi, że mi się udało tam być i chłopakom, że są i dla nas grają. 

I'm the ECHELON <3

Niestety, jestem trochę sierota komputerowa i nie wiem jak załadować video.

LOVE LUST FAITH DREAM

<3

Louder !

Enjoy ! 

Hear me now
Under the banner of heaven
We dream out loud
Do or die…
And the story goes on

Billy Eliot & Roxy & Mission: shower

Napisanie tego posta planowała, już od dłuższego czasu ale nie było kiedy. A ten tydzień to już kompletna porażka. No ale po kolei. W zeszłym tygodniu w poniedziałek H zapytała mnie czy czasem nie chciałabym zobaczyć kolejnego show w West End, tym razem Billy Eliot- Max kuzyn Zaca gra w tym musicalu. Także jakby któraś z operek wybierała się na ten właśnie musical to mały blondasek, który występuję jako pierwszy to właśnie Max. No to zgodziłam się oczywiście, show było w środę. Było świetnie, musical bawi i wzrusza. Serdecznie polecam. Dzięki uprzejmości rodziców hostki, nie musiałam wracać do domu metrem, było dosyć późno, więc było mi to bardzo na rękę i jestem im za to bardzo wdzięczna. Pogoda tutaj jest wstrętna, pada deszcz i jest bardzo zimno. Temperatura spada do -1 stopnia w nocy. No reszta tygodnia upłynęła w miarę spokojnie, soft play i zabawy w domu. W piątek byłam z małym u jego kuzynów do wieczora i potem babysiting bo hosci wychodzili na kolacje urodzinową jednego z członków rodziny. Na sobotę miałam różne plany, między innymi spotkanie z Olą, ale niestety musiałam odwołać. S miała problemy, wiec musiałam jej jakoś pomóc. Najlepszy według mnie lekarstwem jest szczera rozmowa i zabawa. No to najpierw poszłyśmy na kolacje do Pizzy Expres w centrum Londynu a potem do klubu Roxy- czasem trzeba się odstresować i zrelaksować i wtedy wszystko wydaje się prostsze i łatwiejsze do rozwiązania. Także bawiłyśmy do 3;30 bodajże. I potem nocny autobus do Stanmore i niestety ja gapa, nie przewidziałam że weekend i że autobusy rano zaczynają kursować nieco później, moj np byłby o 6;30 a ja w Stanmore byłam lekko przed 5. Kasy na telefonie nie mam żeby zadzwonić po taksówkę, więc troche kicha. Ale kolejnym autobusem, przyjechała jakiś mlody chłopak, też szukał informacji na temat autobusów. Ale jakoś się zgadaliśmy i zabrałam się z nim taksówką do Bushey, zawsze to lepiej niż siedzieć na przystanku prawie, że na mrozie lub drzeć z buta ze Stanmore. W niedzielę nie chciało mi się nic robić, ale ostatecznie pojechałam na Oxford Street z Sarii. Zrobiłyśmy małe świątecznie zakupy, i szukałyśmy Costy- bo mają tam świetną świąteczną kawę- Orange and Chocolate Moca Lattec :) - przypomina mi smak cukierków z choinki z dzieciństwa- pomarańczowych galaretek w polewie czekoladowej. Mniam! Znalazłyśmy w końcu jedną ale aż, na Edgware Way Road. Zupełnie inna część Londynu- Arabskie sklepy, restauracje i kawiarnie i dużo dziwnie zachowujących się ludzi. Ale było dosyć zimno, więc zostałyśmy tam. Wzięłam autobus do domu, co by zaoszczędzić na oyster-ce. ;) Poniedziałek minął stosunkowo przyjemnie, po szkole pojechaliśmy z H i Zaciem do Brent Cross. Ja biegałam z małym po regałach z zabawkami a H załatwiała swoję sprawy. Potem pojechałyśmy do restauracji Hosta na kolację, i skusiłam się na hamurgera roboty hosta. Matko nigdy nie jadłam tak dobrego hamburgera, co prawda zostawiłam połowę bo nie dałam rady. Ale smakował świetnie. We wtorek w domu H rozpoczął się remont łazienki na górze, także szął po prostu. Musiałam zniknąć z małym na większość dnia z domu. Po szkole zabrałam go do Kanteen- restauracji hostów na lunch. Ale pech chciał, że tata Zaca tam był. W sensie, że dla mnie bo mały jak zobaczy H dostaję głupawki i nie było mowy o siedzeniu czy o zjedzeniu lunchu. Także H chcąc niechcąc musiał nas zabrać do Parents Paradise. Do domu wróciliśmy koło 5;30 bo mam college o 7. W środę rana budzę się, idę do łazienki a tu niespodziewajka nie ma wody. Hurra. Dobrze, ze miałam trochę co bym mogła zęby umyć. W domu H istny bajzel, bojler odłączony wszystko w kurzu- jednym słowem tragedia. Jeździłyśmy całe przedpołudnie szukając szkoły dla Zaca - i chyba mamy jedną w Edgware. Mi to tam obojętnę bo ciagle dojazd jednym autousem, bez przesiadek. Potem hostka zabrała nas do soft play. bo do domu raczej nie mogłyśmy wrócić. Koło 3 pojechaliśmy do mamy H, ja musiałam wziąść tam przysznić bo w domu mogłam sobie o tym pomarzyć. Plus jak się potem okazało nie było również i ogrzewania. Hurra ! H bardzo się przejeła i dała mi 2 termofory i gruby koc. Trochę pomogło, ale spanie w 14 stopniach nie jest komfortowe- nie ważne jak bardzo byłam owinięta kołdrą. Wstałam rano, przemarznięta na kość. Ale nie byłam w stanie wystawić nawet czubka nosa poza kołdrę. Ale musiałam iść do domu H ogarnąć pokj Zaca- wchodzę a tam z 10 budowlańców, każdy w innym jezyku mówi. No ale jakoś dałam radę przebrnąć przez drabiny i folię. Zjedliśmy lunch u mnie bo warunki w kuchni nie pozwalały na zrobienie czegokolwiek. Wszyscy byli źli, bo miało to zająć tylko 3 dni jak zapewniał Boss. No ale jak widać, jeszcze jutro malowanie u góry i dokończenie ich łazienki. Mam nadzieję, że jutro już naprwde to skończą bo już mnie wkurza, że wszystko jest pokryte białym proszkiem i ciągle mam wrażenie że mam brudne ręce mimo, że myłam je kilka razy pod rząd. I muszę stwierdzić na koniec, że przysznic to jeden z najlepszych wynalazków Ever! Biegłam jak na skrzydłach do łazienki, kiedy skończyłam babysitting. Jutro też mam babysitiing prawdopodobnie, ale za to w sobotę 30 SECONDS TO MARS! Wydarzenie roku. Dlatego zależało, mi również na napisaniu tej notki przed weekendem, bo będe chciała opisać swoje wrażenia z koncertu. O matko, czuję że będzie świetnie. !!!!!

Do następnego ;)

Last 2 weeks & InstaMix !

Witajcie, jest niedziela i na dworze zimno jak nie wiem. Tylko 2 stopnie. Zima idzie chyba. Kurcze jestem zła na siebie, że nie piszę tak często jak bym chciała. Ale nie chodzi nawet o to że nie mam czasu, bo mam ale po prostu jakoś mi się nie chce, bo w sumie to nie dzieje się ostatnio zbyt dużo w moim życiu a nie chce pisać o jakiś duperelach. No to z takich ważniejszych rzeczy to zakupiłam już jakiś czas temu bilet do domu na święta, nawet nie wiem czy nie wspominałam czasem. No to mam bilety na 16 grudnia chyba o 8 wylatuje z Luton i ląduje w Katowicach. Mam nadzieję że uda mi się złapać autobus na dworzec i z tamtąd pociąg do Kielc, bo z tego co się zorientowałam to jest tylko 1 i jak dobrze pójdzie to będę miała jakieś 20 minut na zakup biletu i dotarcie na peron. Fingers crossed ! Wracam zaraz po świętach 27 ale może i nawet lepiej. 

Udało mi się zmienić grupę w collegu, dzięki hostce oczywiście i jest o niebo lepiej, super nauczycielka i znajomi z zeszłego roku. Bardzo się cieszę bo długo bym w poprzedniej grupie nie wytzrymała.

W zeszły piątek nie poszłam nigdzie, postanowiłam zostać w domu i obejrzeć 'Pearl Harbor' aż grzech się przyznać że oglądałam go pierwszy raz. Film świetny wywarł na mnie ogromne wrażenie, przez większość filmu płakałam jak debilka. Hmm w sobotę w dzień wybrałam się do Watford na szybkie i małe zakupy, bo wieczorem była impreza urodzinowa siostry hostki w Brent Crossie w restauracji Hosta. Byłam tam z małym, ubiegałam się za nim jak na maratonie jakimś ból głowy, głośna muzyka i wszyscy w koło w szampańskich nastrojach. uhhh! to nie był najlepszy dzień w moim życiu. I mieliśmy tam zostać tylko do czasu aż mały będzie zmęczony, no ale trzymał się dzielnie do końca imprezy na moje nieszczęście i zasnął w samochodzie trzymając mnie za rękę, co wynagrodziło mi wszystkie złości z tego wieczoru. W niedzielę spałam do południa, i koło 3 pojechałam do Londynu spotkać się z Sari, poszłyśmy najpierw na obiad a potem do Blues & Jazz Bar. Nigdy nie przypuszczałam, że tak przypadnie i do gustu to miejsce plus muzyka na żywo i poznany wcześniej dźwiękowiec. Haha! (...) W domu byłam koło 9, plus zapomniałam parasola więc przemokłam do suchej nitki. No i tydzień minął mi w miarę spokojnie, byłam z małym w Parents Paradise, bo hostka wyprawiała lunch urodzinowy dla siostry i musieliśmy się zmyć z domu na kilka godzin. W czwartek wybraliśmy się na Willow Farm z Zakiem, świetnie miejsce gdyby nie to, że było strasznie zimno. Ale daliśmy z małym radę. Karmiliśmy kozy, konie, świnki i krowy. Tyle, że mały wpadł w szał kiedy już musieliśmy wyjść, bo niestety żeby wyjść z tamtąd trzeba przejść przez sklep z zabawkami i pamiątkami i to nie był w strzał w dziesiątke. Płakał dopóki nie zasnął w samochodzie. W piątek wyskoczyłam na kolacje z Veroniką do Watford, do Wetherspoon. Lubię to miejsce i mam wtyki u ochroniarzy i mogę rozmawiać z nimi nieco po polsku, bo tu wszyscy jakieś podstawy znają :) W końcu język polski tutaj  w Anglii jest na drugim miejscu jako najczęściej używany. W sobotę spotkałam się z Sari w Watford, ma biedulka problemy znowu. Zastanawiam się jaki jest limit krzywd przypadający na każdego człowieka, bo ona ten limit przewyższyła już kilka razy. Mam nadzieję że w końcu wyjdzie na prostą. A dziś miałam się zobaczyć z Olą, ale niestety plany się pozmieniały i pojechałam do Borehamwood do Moniki na kawę i pogaduchy. Przystanek mam pod samym domem, i do miasta tylko 15 minut ale autobusy jeżdżą dość rzadko i zazwyczaj z dużym opóźnieniem plus że to autobus podmiejski i moja karta już tam nie działa. Spędziłysmy miło czas, na pogaduchach, pochodziłyśmy trochę po sklepach i koło 7 zbierałam się do domu. Autobus powienien być o 7;35 ale oczywiście się spóźnił plus jak stałam na przystanku, to jak zwykle słucham muzyki także nie wiem co się dzieje dookoła, zimno jak diabli tylko 3 stopnie i nagle czuję że coś mi łazi po stopie patrze a tu kuźwa SZCZUR, najprawdziwszy, najbardziej obrzydliwy EVER! Uhhhh! Darłam się jak opętana na tym przystanku, dobrze że nikogo tam nie było. Prawie zawału dostałam ! Plus mój autobus nie przyjechał. Musiałam jechać na około najpierw do Edgware, i potem autobusem na Bushey. Prawie zamarzłam i teraz mnie boli głowa. Wrrrr! Ale oglądam sobie znowu Kogel-Mogel. Najlepszy polski film jaki widziałam. Nie ważne który raz to oglądam zawsze śmieszy tak samo. Albo nawet i coraz bardziej. Jak sobie pomyślę, że jutro poniedziałek to mi się wszystkiego odechciewa. Echh! Nie mam, żadnych zdjęć bo nie taszczę ze sobą wszędzie aparatu, tyle co w telefonie na Instagramie to może tu wrzucę kilka.

Jeszce tylko 13 dni i zobaczę mój ukochany zespół  30STM <3 na żywo. Już nie mogę się doczekać plus muszę ich gdzieś dorwać przed koncertem z Moniką mam nadzieję że uda mi się ich jakoś namierzyć. Nie żebym była jakąś psycho fanką, ale grzechem było by bawet nie spróbować zobaczyć ich z bliska albo jakimś cudem zrobić sobie z nimi zdjęcie. Achhh ! Chyba bym zawału dostała. :D No zobaczymy :)

Plus mam fioła na punkcie Enrique Iglesiasa teraz, tak sobie przypominałam stare hity ;)

  

Miłego i spokojnego tygodnia !